408 4RM był wyposażony w innowacyjny hydrauliczny układ napędu na cztery koła opracowany przez Ferrari. System, zwany „4RM”, został później wykorzystywany w Ferrari FF Zbudowano dwie kopie. Pierwszy, o numerze podwozia 70183, został pomalowany na czerwono i był wyposażony w spawaną całkowicie stalową obudowę i został zbudowany w czerwcu 1987 r. Drugi, o numerze podwozia 78610, został pomalowany na żółto i miał aluminiową ramę. Drugi samochód został ukończony we wrześniu 1988 r. I jest teraz wystawiany w Galleria Ferrari w Maranello. Nazwa modelu została powiązana z charakterystyką silnika, przy czym 40 w 408 oznacza jego wyporność 4,0 l, a 8 reprezentuje liczbę cylindrów. Skrót „4RM” oznacza „4 Ruote Motrici”, co oznacza napęd na cztery koła. 408 4RM pojawił się na okładce Road & Track w grudniu 1988 roku.

Ferrari Aurea to projekt przygotowany przez designerów ze studia DGF Design. W zamyśle projektantów, auto miało stać się następcą modelu 360 Modena i to właśnie na jego podstawie rozpoczęto projekt. Co więcej — do prac nad Aurea w łączyło się także kilku specjalistów z Maranello — Amedeo Visconti, Luca Caldirola oraz Stefano Carmassi. Pod maskę auta miał trafić silnik V8 o mocy około 500 koni mechanicznych, a całe auto miało rozpędzać się do setki w czasie krótszym niż 4 sekundy. Po opublikowaniu konceptu mówiło się nawet o możliwości wprowadzenia go do mocno limitowanej produkcji.

Ferrari GG50 to samochód koncepcyjny stworzony przez Ferrari z okazji pięćdziesięciu lat, podczas których Giorgetto Giugiaro projektował samochody. Został wprowadzony na targach motoryzacyjnych w Tokio w 2005 roku.

Ferrari F1 GG50 ma specjalne modyfikacje inspirowane Formułą 1 (F1), aby poprawić osiągi. Wykorzystuje silnik benzynowy wolnossący 65 stopni V12. Silnik rozwija maksymalną moc 540 koni mechanicznych (403 kW), czyli 94 koni mechanicznych (70 kW) na litr. Współczynnik kompresji wynosi 11,2: 1. GG50 wykorzystuje automatyczną skrzynię biegów w trybie sekwencyjnym.

2007 Ferrari Dino Concept to nowoczesna interpretacja udanego Ferrari Dino wyprodukowanego przez Ferrari. „Celem było stworzenie samochodu, który będzie stylowy, nowoczesny, dynamiczny i organiczny, a jednocześnie pozostanie wierny oryginalnemu językowi projektowania marki Ferrari Dino i Ferrari w ogóle”.

Jeden z ostatnich projektów na temat małego Ferrari zaprezentował designer Idries Omar. Swoją wizję nazwał Ferrari F250 Concept. Auto otrzymało kształty nawiązujące do legendarnego 250 GTO, chociaż w studium jednostkę napędową przewidziano przed tylną osią, podczas gdy 12-cylindrowy silnik ikony z lat 60-tych zamontowany był z przodu. Koncept jest co prawda ukłonem w stronę modelu 250 GTO, jednak do jego napędu nie zostanie wykorzystany ani 12-, ani 8-cylindrowy silnik. Projektant uważa, że najodpowiedniejszą jednostką byłby 6-cylindrowy silnik, który tym samym przybliżyłby auto do koncepcji znanej z małych Dino. Silnik o pojemności 2,5 l (184 kW/250 KM) w układzie V miałby być przystosowany do spalania biopaliw i napędzać tylne koła.

Ferrari FSX (Sedan Xperiment) to projekt przygotowany przez absolwenta Academy of Art University w San Francisco. Czterodrzwiowy sedan z logo włoskiego producenta miał być napędzany przez silnik V12. Designer dość sprytnie ukrył tu dodatkowe drzwi. Niestety, jak większość konceptów również i ten raczej nie doczeka się realizacji.